pats boem
een klap bloem
roos maar dan bleekoranje
alsof hij uit een saaie postkaart is gekropen
eentje die je moeder stuurde naar al haar leerlingen
om ze moed in te fluisteren voor examens
hij staat zo stil op zijn steeltje
je kan haast door zijn vleugels kijken
als bij kalkpapier.
als je hem plukt
gaat hij dood
of zorgt hij dat het onweer iets langer wegblijft
je kan hem niet langer bewaren dan hij wil blijven
dan rest zijn steel nog even
maar is ook weer weg
voor lange tijd
als bij een vluchtig gesprek
“de mama van Kelly is terug hervallen”
“oh , maar zij was toch al dood”
“ja maar nu is ook nog eens terug heel ziek geworden”
en je fietst verder
want je hebt geen zonnecrème op
de zon priemt
en je bent je hoed vergeten
die hoed die je kreeg op vakantie
je werd 12
de hele familie koos een hoed uit
behalve jij
dat was je eerste verzet
misschien je enige
maar daar op vakantie ben je die hoed vergeten
dus je moet nu snel verder trappen
pats pats pats
boem